Hergebruik Plastic Afval
Veltkamp is fabrikant van kunststof producten en maakt in de productieprocessen al ca. 30 jaar voor ca. 80% gebruik van gerecyclede granulaat.
De voorkeur gaat hierbij uit naar materiaal van flessendoppen, klikobakken en met name autobumpers.
Tegenwoordig wil echter iedereen producten uit gerecycled materiaal, om zich daarmee te profileren als milieuvriendelijk.
Daardoor is in de EU het verbruik enorm toegenomen, de beschikbaarheid fors afgenomen en de prijzen sterk gestegen.
Plastic is niet alleen goedkoop, veilig, licht in gewicht en voor enorm veel toepassingen te gebruiken, maar het is ook uitstekend recyclebaar en milieuvriendelijk.
Uiteraard is hierbij de afvalverwerking van groot belang, zoals voor zoveel materialen. Problemen ontstaan door zwerfafval en door het storten van afval in open water en zeeën, zoals in veel zuidelijke landen nog steeds wordt gedaan.
Vanzelfsprekend is het van groot belang dat er ook sprake is van een constante toevoer van dit recyclaat. In de praktijk is dit niet altijd het geval. Regelmatig worden scheepsladingen met recyclaat onderweg naar een Europese haven, verkocht en afgevaren naar onder meer China.
De beschikbaarheid van geschikt recyclaat in een constante stroom is dan ook in toenemende mate beperkt.
De prijs is vooral afhankelijk van de beschikbaarheid. Het hangt ook af van de toenemende vraag op de wereldmarkt naar milieuvriendelijke productie. Hierdoor is recyclaat soms zelfs duurder dan nieuw materiaal.
Daarom is het, in tegenstelling tot alle reclames, niet altijd eenvoudig om met recyclaat milieuvriendelijker te produceren. Het komt zelfs voor dat producten gepromoot worden als milieuvriendelijk, maar door gebrek aan beschikbaarheid en prijseffect een mix van nieuw materiaal en recyclaat gebruikt wordt.
Veltkamp is ISO 14001 gecertificeerd. Dit is internationaal de standaard voor een milieu management systeem op basis van een passend milieubeleid.
Veltkamp maakt voor de productie van kunststof producten gebruik van technische kunststoffen.
Daarnaast wordt voor het grootste deel gebruik gemaakt van gerecycled kunststof afval ofwel recyclaat.
Recyclaat wordt gemaakt uit plastic huis-, industrieel- en oceaanafval. Bijvoorbeeld oude flesdoppen, huisafvalbakken, luierplastic, autobumpers, etc.
De beschikbaarheid hangt af van de kwaliteit van de inzameling van dit afval in een land.
De West-Europese landen, waaronder Nederland, maken vooral gebruik van recyclen en composteren van dit afval. Daarnaast wordt een deel verbrand voor stadsverwarming of de opwekking van elektriciteit.
In Zuid- en Oost-Europa daarentegen wordt het grootste deel van het afval gestort. Slechts een heel beperkt deel wordt verbrand of anders verwerkt.
Bioplastics zijn kunstmatige polymeren uit PLA (Polymelkzuur). PLA wordt met een chemisch proces geproduceerd uit zetmeel. Dit betekent echter niet dat de kunststof zelf biologisch is en daarmee dus ook niet dat de kunststof biologisch afbreekbaar is. Deze bioplastics zijn onder bepaalde industriële condities composteerbaar. Dit vraagt echter een hoog energieverbuik om de molecuulketens te kunnen afbreken.
Het percentage toegevoegd vulmiddel kan fors verschillen en veelal is dit van nadelige invloed op de mechanische eigenschappen van het plastic.
Sommige vulmiddelen mogen ook niet te lang buiten of in een vochtige omgeving blijven. Bijvoorbeeld bij hout neemt het gewicht weer onevenredig toe.
Verder zijn er ontwikkelingen gaande waarbij vullingen aan zowel synthetische- als biokunststoffen worden toegevoegd. Nadelig hierbij is de CO2-uistoot door de transport bewegingen van het vulmiddel en de kunststoffen naar de menglocatie. Daar worden de kunststoffen opnieuw gesmolten en vervolgens gegranuleerd. Dit kost niet alleen veel energie, maar de stoffen kunnen ook niet meer ontleed.
Bij de end of life cycle kunnen deze kunststoffen alleen nog maar in zijn geheel verbrand. Dit terwijl een zuivere kunststof weer kan worden gerecycleerd.
De Bioplastics zijn bedoeld om de wegwerpverpakkingen te vervangen. Maar het materiaal is dus niet afbreekbaar in de natuur, maar moet worden verwerkt in speciale composteerinstallaties.
Kunststoffen blijven kunststoffen en horen niet in de natuur. Kunststoffen die uiteindelijk uit elkaar vallen, vormen micro plastics die met de huidige technieken niet meer uit de natuur te halen zijn.
Ook zijn Bioplastics behoorlijk duurder. Het gevolg is dat de uiteindelijke productkosten daardoor op dit moment voor veel consument nog te duur zijn.
De Europese Commissie heeft vastgesteld dat bioplastics belangrijk zijn in het beperken van de klimaatverandering, mede vanwege hun lagere CO2-voetafdruk.
Een groter aandeel biogebaseerde producten zou recyclaten kunnen aanvullen en zo ook kunnen bijdragen aan het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen.
Bioplastics hebben een CO2-voetafdruk die 50 tot 80% kleiner kan zijn dan die van virgin plastics.
Met recyclaat is de voetafdruk vrijwel nul.
In 2019 is tussen de Europese overheid en het bedrijfsleven het Plastic Pact overeengekomen, om de overstap te maken naar kunststoffen uit duurzaam geproduceerde biobased grondstoffen. Niet om de plasticsoep op te lossen, maar om de afhankelijkheid van fossiele grondstoffen te verminderen en zo bij te dragen aan de klimaatdoelstellingen.
Een groot probleem voor afvalverwerkers is echter dat bioplastics de recycling van gewone plastics bemoeilijken. In de praktijk leveren consumenten een mix van alle soorten kunststoffen, zowel standaard kunststoffen als bioplastics. Dit verstoort het composteringsproces.
Veel composteerders verwijderen daarom zoveel mogelijk alle soorten plastic, ook de plastics die afbreken.